Via Surat Thani naar HAT NAI PLAO

Hat Nai Plao een dorpje nabij Khanom. Hier zijn wij nu.

verslag volgt, maar kunnen jullie al laten weten dat na een dag reizen zojuist de "tafel is ontploft". zie foto's.

Hier zijn we weer met zoals beloofd; het verslag.

Na 3 dagen "afzien" ;), verlaten we Prachuap Khiri Khan en reizen via Surat Thani naar het dorp Hat Nai Plao.

Na een goed ontbijt checken we uit en regelen via onze guesthouse vervoer (soort tuk tuk) naar het treinstation. Volgens het informatiebord vertrekt onze trein om 12:28 uur. De treinkaartjes worden gekocht. We zijn ruim op tijd. Voordat we aan de ca. 5 uur durende reis naar Surat Thani beginnen, gaan we op zoek naar lekkers voor onderweg. Erna heeft onderweg, vanuit de "tuk tuk", gemeend een pisang goreng (gebakken bananen) kraampje te hebben gespot. Het water loopt ons al in de mond ... en dus gaan Bens en Erna hier naar op zoek. Al gauw vinden ze een kraampje waar ze de pisang goreng ruiken maar iets onbekends in de vitrine zien liggen. Een jong meisje staat naast de vitrine, achter de wokpan, te roeren in hete olie waar allemaal in bladerdeeg gerolde halve maanvormige snacks in drijven. Ze vragen haar in het Engels of ze pisang goreng verkoopt. Ze kijkt hun aan, zegt iets, kijkt hun weer aan en schudt dan haar hoofd. B&E wagen een nieuwe poging, wijzen naar de pan en vragen (ondersteunt met gebaren) of zij mogen proeven. Ha, ha, ha, ze worden begrepen. Glimlachend geeft het meisje hun een stukje om te proeven. Het is pisang goreng en het smaakt verrukkelijk. Zij zijn verrast als blijkt dat zij in dezelfde vorm ook gebakken zoete aardappelen verkoopt. Zij kopen genoeg van elk en lopen triomfantelijk met de buit terug naar het treinstation.
Het informatiebord is intussen bijgewerkt; onze trein is 20 minuten vertraagd. Op het perron vraagt de stationschef naar onze treinkaartjes (een check op stoelnummer blijkt later) en hij geeft ons in het Thai, ondersteunt met knikken en wijzen, aan dat wij op onze plek op het perron moeten blijven staan. Pas op moment dat de lange 2e klas trein voor je staat en bij de instap je kaart door het treinpersoneel nogmaals wordt gecheckt en het knikje van "ja hier moet je naar binnen" en we met nog geen 2 meter lopen bij onze zitplaatsen zijn, snap je deze uitstekende service!
Om 12:48 uur vertrekt de trein uit Prachuap. We hebben nu de "klas kambing" trein (3e klas trein met 1,5 zits bankjes (voor 2 personen), open ramen en ventilatoren aan boord) ingeruild voor een 2e klas trein. Deze trein heeft airconditioning, comfortabele stoelen in vliegtuigopstelling met verstelbare rugleuning en een stewardess aan boord! Kosten 450 baht (ca. € 11,50) incl. warme maaltijd, per persoon. De trein begint te rijden en binnen een tel wordt onze "warme" maaltijd geserveerd. Rijst met gesmoorde kip en een groentegerecht in cocosmelksaus. De reis verloopt erg saai. Deze trein is uren terug vanuit Bangkok vertrokken; veel toeristen aan boord die waarschijnlijk nadat de maaltijd is geserveerd als een blok in slaap zijn gevallen en nog slapen. We missen de levendigheid en gezelligheid aan boord van de 3e klas trein. Links, rechts, voor en achter, zie je voornamelijk slapende mensen.

Station Surat Thani. Van hieruit reizen toeristen door naar de prachtigste plekken in het zuiden van Thailand. Vooral naar de populaire eilandjes voor de kust zoals Ko Samui. Wij vertrekken van hieruit naar de nog niet toeristische plek Hat Nai Plao. We zijn de trein nog niet uit of we worden aangeklampt door verschillende opdringerige personen die ons vervoer willen aansmeren. We wimpelen ze netjes af maar ze blijven aandringen. Tot vervelends toe en soms op het brutale af. Met een chauffeur die vrij rustig het bekende afdingspel met ons speelt gaan we in zee. Voor een schappelijke prijs brengt hij ons naar onze plaats van bestemming. Na bijna een uur met de taxi komen we rond 19:30 uur aan in Hat Nai Plao. Een vissersdorpje een paar kilometer ten zuiden van de stad Khanom met een adembenemend mooi schoon wit zandstrand. Na alle inspanningen van de afgelopen dagen in Prachuap willen we hier een paar dagen heerlijk relaxen!!!

E&R hebben een paar dagen van tevoren via Ying Buacheur, de manager tevens de dochter van Supar de eigenaresse van Supar Beach Resort en Supar Royal Beach hotel (hier komen we later op terug), huisjes geboekt voor 2 overnachtingen. 2 vrijstaande tweepersoonshuisjes op palen, onder palmbomen vol kokosnoten (af en toe valt er zelfs een naar beneden!) direct aan het strand. De huisjes zijn wel aan een opknap beurt toe, maar binnen zie je een nette inrichting en fris opgemaakte bedden een brede veranda voor met een trapje naar beneden op het strand. Rechts onder aan de trap is een voetenbad met een kraantje met stromend water, zodat je het zand van je voeten kunt afspoelen voordat je het huisje binnenloopt. Vanaf het schone witte strand loop je zo de prachtige aquamarijn water van de Golf van Siam in waar ook the pink dolphins in rondzwemmen. Links aan de horizon zie je het populaire eiland Ko Samui liggen. Naast Ao Manao, is Hat Nai Plao voor ons een tweede paradijsje!
We besluiten om de rugzakken onuitgepakt te laten en in het restaurant van het hotel een hapje te gaan eten. Het restaurant is leeg en het personeel wordt verrast dat er zo laat op de avond nog gasten komen eten en dan ook nog buitenlandse gasten. Al snel wordt duidelijk dat geen van allen de Engelse taal beheerst en staan we weer voor de grote uitdaging om … ;) ze lijken ons te hebben begrepen en ineens zien wij een en al bedrijvigheid. Zowel in het restaurant als in de keuken. Af en toe komt er vanuit de keuken een nieuwsgierig hoofdje om de hoek gestoken om naar ons te kijken. Niet veel later komt de bestelling als mooi opgemaakte gerechten onze kant op. Het eten, Thaise nasigerecht met stukjes ananas in ananasschil, een curry gerecht, garnalen en kip met cashewnoten, morning glory (soort kangkung) en gemengde groentes, smaakt heerlijk!!! We hebben niks laten staan!

Ja, ja, naast avontuur en fun hebben we ons voorgenomen om ook culinair te gaan genieten van deze vakantie dus... Na een goede nachtrust bestellen we een ontbijt en laten deze op het strand voor ons huisje bezorgen. We zagen dienbladen vol onze kant op komen. E&R hebben al heel vroeg in de ochtend in het hotel ontbeten en kon ons hier niet bij helpen. Het was zo veel en zo uitgebreid dat wij de lunch hebben overgeslagen :) Ying zoekt ons na het ontbijt op. E&R hebben 6 jaar terug dit plekje ontdekt en een bijzondere ontmoeting met Supar en haar dochter Ying aan over gehouden. Zij zijn al die jaren met elkaar in contact gebleven. Ying weet dat we in Thailand zijn, maar tot twee dagen terug niet dat we Hat Nai Plao gaan aandoen. Doordat we Birma uit onze reisschema hebben geschrapt en doordat de slechte weersvoorspelling er voor heeft gezorgd dat we onze reisschema iets hebben aangepast, hebben we nu ruimte om Hat Nai Plao aan te doen. Na een hartelijke begroeting zijn wij door Ying uitgenodigd voor het diner, waarbij ook twee van haar Australische vrienden zullen aanschuiven. Later blijkt dat deze vrienden vanwege een andere afspraak het diner hebben moeten afzeggen. De dag brengen we verder heerlijk op het strand door. Op een groep schoolkinderen na hebben wij het strand voor ons alleen. We besluiten samen om een dag langer in Hat Nai Plao te blijven. 's Avonds worden we door Ying opgehaald en tot onze verassing is het diner bij huize Buacheur. Ying rijdt een oprijlaan op en voor ons komt een fantastisch mooi groot "Dynasty" huis in zicht in een mooi aangelegd tuin. We nemen even de tijd om al het moois tot ons te nemen. Een gigantisch groot huis kompleet met pilaren, plateaus en kroonluchters buiten en binnen in een heel modern en smaakvolle uitvoering. Een architect uit Bangkok heeft het huis een paar jaar terug ontworpen horen we later. We zijn zeer gastvrij ontvangen door meneer en mevrouw (Supar) Buacheur. En dat ze blij is om E&R na al die jaren weer te zien, dat is overduidelijk! We nemen plaats op een plateau aan de voorkant (rechtervleugel) van het huis aan het zwembad. Het diner wat ons daar geserveerd wordt smaakt (hoe kan het ook anders) voortreffelijk. Supar zelf is de keuken ingegaan om vers gebakken, heerlijk gemarineerde vis, voor ons op tafel te zetten. Af en toe schuift ze stiekem een heel vis bij Paulus op het bord, lacht en neemt zelf ook een stuk. Haar zoon, een whisky liefhebber tevens verzamelaar haalt een fles Macallan tevoorschijn en een fles Thaise whisky. Hier moet van geproefd worden;) De familie kreeg tussendoor een kort bezoekje. Als deze weer willen vertrekken komen ze naar onze tafel gelopen om ons te begroeten. Later horen we dat het de CEO van een van de grootste banken van Thailand is met zijn gezin. Etentje verloopt erg gezellig, E&R en Supar hebben weer wat herinneringen opgehaald en elkaar bijgepraat en we moeten beslist weer een keer terug komen zegt Supar.
De volgende ochtend voor zonsopgang hebben we een wandeling langs het strand gemaakt en de zonsopgang "vanuit de zee" vastgelegd. Erna voegt zich bij ons en even later ook Rene. Heerlijk wat een paradijsje. Een vissersechtpaar, ten minste dat denken wij, hebben vanaf het strand hun visnet uitgegooid en zijn deze aan het binnenhalen. Verderop wordt een groep studenten door hun docent gedrild met ochtendgymnastiek op het strand en in zee. Verder was het lange strand verlaten. We maken foto's en lopen de hele strand af. Verkennen de bebouwing aan het strand en zien een luxe complex van tientallen witte villa's niet afgebouwd en waarvan de meeste ramen zijn gesneuveld. Je kan in de villa's komen en dat deden wij. Ze zijn heel ruim opgezet maar inmiddels al in verval. We horen later dat hier een Dutch projectontwikkelaar op heeft gezeten, miljoenen is geïnvesteerd maar het project is mislukt. Mysterious verhaal al met al...
Helaas zijn onze strandhuisjes voor de volgende dag al door een Amway- groep geboekt en vroeg Ying of we de laatste nacht willen verhuizen naar het hotel. Dit vinden we niet erg. Na de wandeling pakken wij onze spullen in en verhuizen naar het hotel. In het hotel-restaurant ontmoeten we Jim een van de Australische vrienden van de familie Buacheur. Jim lijkt sprekend op Captain Iglo en kreeg vanaf dat moment die bijnaam van René. Jim vertelt ons over zijn ontmoeting met Supar, 20 jaar geleden en haalt verhalen op van toendertijd. Al 20 jaar lang komt hij een paar keer per jaar naar Hat Nai Plao. Ons stille strand wordt in de avond verstoord door muziek uit de luidsprekers van de muziekinstallatie van de groep mensen die hun intrek hebben genomen in de strandhuisjes. We zijn blij met ons nieuw onderkomen. Die avond brak de eerste (althans voor ons) tropische regenbui los.

Na een voortreffelijk ontbijt, worden wij de volgende ochtend door Ying zelf uitgecheckt ;) en stelt Ying een minibus aan ons beschikbaar om ons naar het busstation in Khanom te brengen. Na een laatste foto met Ying verlaten wij na 4 relaxte en fantastische dagen Hat Nai Plao en gaan we het avontuur tegemoet in het schitterende Natuurreservaat van Khao Sok.