PRACHUAP KHIRI KHAN - a delightfull relaxed place

Dinsdag, 18 augustus 2015

Met ruim een uur vertraging stappen wij 's morgensvroeg in de trein voor een ruim 2 uur durende reis naar Prachuap Khiri Khan (kosten: 31 baht p.p. (ca €0,85)). Wederom een 3e klas reis. We vergeten alle comfort en genieten van de levendigheid aan boord. Aan boord waren maar een handjevol toeristen. De hele reis door lopen verkopers met lekker uitziende snacks, maaltijden en allerlei kleuren drankjes met geraspt ijs door het middenpad heen en weer om hun waren aan de man te brengen. Terwijl wij erg voorzichtig zijn omdat we niet weten hoe de bereiding van de etenswaren is gegaan, valt het ons op dat de Thai mensen gretig van dit alles afnemen. Telkens weer, als na een aantal stations er nieuwe verkopers met nieuwe gerechten aan boort komen en de vorige verkopers weer uitstappen, wordt er flink gekocht. Hoe langer we in te trein zitten hoe nieuwsgieriger we worden naar de voorbijkomende gerechten. En dan houdt Erna een verkoopster aan en vraagt in het Engels naar een snack wat lijkt op plakken gekarameliseerde noten (bruine en groene). Ze wordt niet begrepen of was het nu andersom. We lagen in een deuk en Erna is Erna niet, als ze niet doorgaat totdat ze weet wat het is. We komen bijna niet meer bij van het lachen. Een afdingpoging volgt en in no time belanden de eerste snacks in onze rugzakken. "Hoop dat de pisang goreng (gebakken banaan) ook voorbij komt" zegt Paulus. We genieten tussendoor van het prachtig uitzicht. de reisvelden de verschillende plantages en de mensen in de trein. Het valt ons op dat de Thai mensen erg vriendelijk zijn. Nog een paar stations te gaan. De laatsre crew verkopers stappen aan boord,. Onze aandacht was al een poosje op andere dingen gericht en niet meer op de verkopers. "Ik zie een vrouwtje met denk ik pisang goreng", horen we ineens Erna verrast zeggen. We kijken de gangpad in en zien een oudere vrouw een paar meter verderop de andere kant op lopen. Even later loopt ze weer onze kant op met in haar hand 2 zakjes met iets groens er in. Oh nee, geen pisang dachten we totdat ze voorbij loopt en haar hand met zakjes snacks wat lijkt op slappe stukjes "grootmoeders patat" die ze achter op haar rug houdt, zichtbaar wordt. We houden haar aan en vragen in het Engels of ze gebakken bananen bij zich heeft. Weer worden wij niet begrepen (of was het wederom andersom :). Een Thailander mengt zich in het gesrek en zegt in gebrekkig engels "yes, bananas, yes" en nog meer en stak zijn duim omhoog. We besluiten om te kopen. Het ontbijt ligt al uren achter ons en we hebben best wel trek. En ja, het zijn gebakken bananen!!! Nog lekker warm en ze smaken verrukkelijk!!!

In de middag komen we aan in Prachuap Khiri Khan. We zoeken het guesthouse aan de boulevard op. Er waren nog kamers vrij. Gezien de prijzen, boeken we 2 kamers met zeezicht;). We besluiten om eerst 2 overnachtingen te boeken met optie op 3. Het guesthouse (10 kamers, allen met balkon) wordt gerund door een Duits/Thai echtpaar. Fijn guesthouse! Gastvrij, schoon en relaxed!
We rusten wat uit, frissen ons op en gaan op zoek naar een gelegenheid waar we kunnen eten. Met gevulde magen wandelen we langs het nagenoeg verlaten boulevard terug naar het questhouse. Op zee zie je in de verte de diverse kleuren lichtjes van de vele vissersbootjes die over enkele uren hun vangst hier, in deze baai, aan land zullen brengen.

Bijna aan het eind van de boulevard zien wij ons guesthouse reeds in een "diepe slaap liggen". Op wat terreinverlichtingen na, zijn alle lichten uit. Morgen gaan we relaxen op een van de verlaten stranden van dit gebied.
Maar nu gaan ook wij eerst slapen.

Wordt vervolgd